Jego brzmienie jest dość niezwykłe i niekonwencjonalne pod wieloma względami, na pewno nie typowo jazzowe. Z oczywistym klasycznym frazowaniem, palcowaniem i dźwięcznością. Ogólnie rzecz biorąc, jest to zdecydowanie muzyka, którą należy śledzić, a nawet wykorzystać, ponieważ oferuje nowatorskie podejście i dużo śmiałości. Gorąco polecam.
Adam Baruch
“Improcode” to zaskakujący album, w którym splata się wizja muzyki współczesnej w odniesieniu do wysublimowanej formy wiolinistyki. Płyta zawiera wiele różnych koncepcji dialogu i czterostronnych rozmów w obrębie tej stylistyki. Dużo jest w niej wolności i przestrzeni, która charakteryzuje zarówno współczesne idiomy jazzowe, jak i klasyczne. Indywidualny kod The Owl odznacza się niekonwencjonalnym podejściem do muzyki improwizowanej, a kiedy Marcin Hałat staje naprzeciw współgrających indywidualności, muzyka nabiera wyjątkowego znaczenia.”
polskaplyta-polskamuzyka.pl - o ostatnim albumie "Improcode"
Ogólnie rzecz biorąc, jest to bardzo miło przyjęty drugi występ tria i znakomita współpraca z gościnnym pianistą, łącząca wszystko co najlepsze mają do zaoferowania ci czterej wspaniali muzycy. Biorąc pod uwagę doskonałą jakość dźwięku tak złożonej muzyki, która sprawia, że każdy niuans jest doskonale słyszany, album ten to prawdziwa uczta dla uszu i z pewnością jeden z najlepszych albumów muzyki improwizowanej wydanych w 2020 roku.
Adam Baruch - o albumie "Rathaus: Piano Trios"
Najnowsze kompozycje grupy to improwizacyjny artyzm w przystępnym wydaniu, które uszy zdają się chłonąć jak gąbka. Ten zbiór nagrań to propozycja nie tylko dla oddanych wyznawców jazzu, ale i dla melomanów wszelkiej maści.
Daria Trojanowska - o albumie "Rathaus Chamber Works"
Drugi w dorobku The Owl album potwierdza wysoką klasę wykonawczą artystów. Jeśli traktować tytuł jako wyznacznik tego, co powinno stanowić o wartościowej improwizacji, to mamy tu do czynienia niemal z podręcznikowym przykładem. Hałat, Gradziuk, Garbowski i Held rozumieją się doskonale i z dużą wprawą posługują się własnym muzycznym kodem, którego zgłębianie dostarcza słuchaczowi dużo pozytywnych wrażeń i jest inspirujące.
Piotr Wojdat
http://polish-jazz.blogspot.com/ - o albumie "On The Way"
Na dość obleganej obecnie scenie skrzypcowej polskiego jazzu, Hałat pojawia się jako nowicjusz, choć ma wieloletnie doświadczenie w wykonywaniu muzyki klasycznej. Jego brzmienie jest dość niezwykłe i niekonwencjonalne pod wieloma względami, na pewno nie typowo jazzowe…… z oczywistym klasycznym frazowaniem, palcowaniem i dźwięcznością. Ogólnie rzecz biorąc, jest to zdecydowanie muzyka, którą należy śledzić, a nawet wykorzystać, ponieważ oferuje nowatorskie podejście i dużo śmiałości. Gorąco polecam.
Adam Baruch/
Follow Me